مهتاب شب های بی ماه

یک سال گذشت

آن روزها تو نبودی

من بودم و یک اندوه ابدی

یک اندوه بی نهایت

در دل همه جاده هایی که به نبودن منتهی میشد

آن روزها تو نبودی و من بودم و مرگ

روزهای سختی بود

و یکسال چه تلخ چه تنها چه دلتنگانه گذشت

و امسال تو هستی

هرچند دور

خیلی دور

خیلی دور ولی نزدیک

عید است

و عیدی که خنده بر لبانم ننشاند عید من نیست ...

فطر است و

ماهی که افطار روزه اش را من مهیا نکرده باشم

رمضان نیست

میگذرد ...